“Ik wil graag dat een kind in de winkel van de ene verbazing in de andere valt. Dat is hoe een goede speelgoedwinkel eruit moet zien.”
“Het was weer een toeristische dag”, zegt Marco Visser als we aan het eind van de middag zijn speelgoedwinkel aan de Langevorststraat nr. 34 binnenlopen. De laatste jonge toerist loopt nog achter in de winkel te neuzen tussen al het speelgoed en wij maken ruimte als hij zijn ‘vondst’ afrekent.
“Vissertoys webshop & speelGoes is de op één na oudste winkel van Goes, Fabery de Jonge is van 1834 en Firma J.A. Visser en Zoon van 1836.” Marco zijn overgrootvader begon de winkel, toen nog in huishoudelijke artikelen, op de hoek van de Lange Kerkstraat en de Papegaaistraat op nr.2, waar nu Rituals zit. “Zijn bijnaam was ‘Kootje Mop’, want het was blijkbaar een grappige man. Maar hij was weinig in de winkel. Hij verkocht liever jachtgeweren en kogels en zat het liefst op alle boerderijen in de buurt om zijn waar te verkopen onder het genot van een neutje en een kletspraatje.” Toen Marco zijn opa en oma de winkel runden werd er ook speelgoed verkocht. “Ik herinner me nog een discussie die ik als jonge jongen opving over de inkoop van pluche beesten. Mijn oma vond het merk Steiff toen te duur en kocht liever de goedkope pluche beesten uit het Oostblok in. Mijn opa wilde alleen het dure pluche van Steiff. Hij repareerde de pluche beesten zelfs toentertijd nog.” Begin jaren ’60, toen Marco zijn vader uit militaire dienst kwam, werd het pand van de Albert Heijn op nr. 6 erbij gekocht, van Gerrit Jan Hein ‘himself’. De huishoudelijke artikelen gingen eruit, zijn vader wilde alleen speelgoed verkopen.
“Modeltreinen was mijn vader zijn specialiteit. Er was een grote treinenhoek in de winkel met een treinenbaan, waar menig kind in de Papegaaistraat met zijn neus tegen het raam naar de treinen heeft staan kijken. We stonden zelfs in de Belgische kranten als er weer een nieuwe modeltrein werd geïntroduceerd.” In de jaren ’80 kwamen de modelauto’s erbij, die rechtstreeks uit Engeland werden ingekocht.” Toen Marco in 1990 uit militaire dienst kwam, vergezelde hij zijn vader in de winkel. De huishoudelijke artikelen gingen eruit en samen kochten ze het meest leuke speelgoed in. “Alles wat we leuk vonden werd gekocht, het liep altijd uit de hand bij ons”, lacht Marco. “Het kon toen ook, we hadden een hele grote winkel met allerlei gangetjes en aparte hoekjes. En was iets een rage, wij hadden het gelijk! Minismurfjes, jojo’s, barbiepoppen, spinners, verschillende spellen en ga zo maar door. Was er een trend, moest je snel zijn en meestal waren we de eerste die het in de winkel verkochten. En de mensen kwamen van heinde en verre voor de modeltreinen en auto’s. Alles verkocht en de consumentenbesteding groeide. Er waren genoeg kinderen in Goes en mijn moeder, altijd heel sociaal, kende bijna ieder kind dat hier kwam. Het voordeel van begin jaren ’90 voor ons was ook dat het aantal speelgoedwinkels in Goes minder werd.”
Op de top van de verkoop in 2008 moest Marco verbouwen. Het was een oud pand en brandgevaarlijk, mijn ouders stopten en ik besloot dat dat een mooi moment was om de winkel te verbouwen.” En daar ging het mis… de verwachte investering voor de verbouwing werd vele malen groter als beraamd door de oudheid van het pand. Het internet begon op te komen en speelgoed was één van de eerste branches die zich daarvoor leende. “Alles kwam samen, we rolden zo de crisis in. In 2012 moest ik de winkel sluiten… “ Marco zette een webshop op en ging zonder winkel door met de verkoop van speelgoed. “Tot het pand van ‘de Baerse’ aan de binnenstad haven vrij kwam. Ik was verliefd op dat fantastische pand en mijn droom werd werkelijkheid. Tegen Willem de Herder, de eigenaar van de drogisterij en al jaren een goede klant van mij was, heb ik ooit gezegd: “Als jij nog eens stopt met je winkel, wil ik in dit kleine authentieke pand een speelgoedwinkel beginnen.” In 2014 opende Marco zijn ‘nieuwe’ Visserstoys, maar in 2016 besloot hij de winkel weer te sluiten. “Hoe mooi de winkel ook was en hoewel mijn vaste klanten de winkel wisten te vinden, de locatie was net ‘een stap te ver’ voor het winkelend publiek, niet in de loop.”
In 2017 verhuisde Vissertoys naar het huidige pand aan de Lange Vorststraat. “ Een kleine winkel, maar het bevalt erg goed. Ik kan mijn speelgoed kwijt en het heeft het gevoel van onze winkel van 30 jaar geleden.” En dat klopt! Als klant wordt je meegenomen in de wereld van speelgoed en er is veel om te ontdekken. “ Ik wil graag onderscheidend zijn, speelgoed verkopen waar je langer wat aan hebt en het liefst langer meegaat. Duurzaam en natuur gekleurd past bij mijn winkel. En de winkel moet ook een beetje humor hebben”, lacht Marco. Zo hangen er her en der bruine labels aan het speelgoed met grappige teksten. Eenvoudig om te veranderen en het geeft een speels effect. Ook de foto’s op de webshop hebben deze humor. “Ik neem het speelgoed mee in mijn rugzak en fiets naar de juiste plek om het te fotograferen. Een strandemmertje hoort op het strand en wordt daar dan ook door mij gefotografeerd.” Komt Marco op de beurs een bedrijf tegen met een mooi verhaal, verkoopt hij graag in zijn winkel het speelgoed dat daarbij hoort.
Nog steeds verkoopt Vissertoys modeltreinen en auto’s, maar heeft ook nog barbies, een kleine collectie minismurfjes en bad eendjes. “ Ik heb klanten die dit speelgoed nog steeds sparen. Het is mijn vak om echt speelgoed te verkopen. Voor mooi speelgoed met speelwaarde weten mijn klanten mij te vinden.” Direct aan de klant in de winkel verkopen vind Marco nog steeds het leukste. “Met deze klant maak ik een praatje over het specifieke speelgoed en het verhaal dat erbij hoort. Het speelgoed dat via de webshop wordt verkocht, gaat in een doos naar voor mij een onbekende bestemming, naar een onbekende klant. Dat is toch minder leuk verkopen. Ontdekken is mijn motto, hier kun je alles kopen… en nog veel meer!”